Prawo Gaussa
Obliczanie pól elektrostatycznych metodą superpozycji może być skomplikowane matematycznie. Istnieje jednak, prostszy sposobu obliczania pól, który opiera się na wykorzystaniu prawa Gaussa. Żeby móc z niego skorzystać, poznamy najpierw pojęcie strumienia pola elektrycznego.
Definicja 1: Strumień pola
Strumień \( {\phi} \) pola elektrycznego przez powierzchnię \( S \) definiujemy jako iloczyn skalarny wektora powierzchni \( {\bf S} \) i natężenia pola elektrycznego \( {\bf E} \).
{\phi ={\bf E}\cdot {\bf S}=\mathit{ES}{\cos}\alpha }
\)
gdzie \( \alpha \) jest kątem pomiędzy wektorem powierzchni \( {\bf S} \) (przypomnij sobie definicję wektora powierzchni w module Ciśnienie i gęstość płynów ) i wektorem \( {\bf E} \) (zob. Rys. 1 ).
Jeżeli wektor natężenia pola \( {\bf E} \), w różnych punktach powierzchni \( S \), ma różną wartość i przecina tę powierzchnię pod różnymi kątami (zob. Rys. 2 ) to wówczas dzielimy powierzchnię na małe elementy \( dS \) i obliczamy iloczyn skalarny wektora powierzchni \( dS \) i lokalnego natężenia pola elektrycznego.
{\mathit{d\phi }={\bf E}\cdot \mathit{d{\bf S}}=\mathit{EdS}{\cos}\alpha }
\)
Całkowity strumień przechodzący przez rozciągłą powierzchnię \( S \) obliczamy jako sumę przyczynków dla elementarnych powierzchni \( dS \).
Suma ta przedstawia całkę powierzchniową
W praktyce najczęściej oblicza się strumień przez powierzchnię zamkniętą.
Przykład 1: Ładunek punktowy
Obliczmy teraz strumień dla ładunku punktowego \( Q \) w odległości \( r \) od niego. W tym celu rysujemy sferę o promieniu \( r \) wokół ładunku \( Q \) (zob. Rys. 3 ) i liczymy strumień przechodzących przez tę powierzchnię.
Pole \( {\bf E} \) ma jednakową wartość w każdym punkcie sfery i jest prostopadłe do powierzchni (równoległe do wektora powierzchni \( d{\bf S} \)) więc w każdym punkcie \( \alpha = 0 \) i całkowity strumień wynosi
Otrzymany strumień nie zależy od \( r \), a zatem strumień jest jednakowy dla wszystkich \( r \). Całkowity strumień pola \( {\bf E} \) wytworzonego przez ładunek \( Q \) jest równy \( Q \)/ \( \varepsilon_{0} \).
Pokazaliśmy, że strumień jest niezależny od \( r \). Można również pokazać (dowód pomijamy), że strumień jest taki sam dla każdej zamkniętej powierzchni (o dowolnym kształcie), która otacza ładunek \( Q \). Wybór powierzchni w kształcie sfery, w powyższym przykładzie, był podyktowany symetrią układu i pozwolił najłatwiej wykonać odpowiednie obliczenia. Taką całkowicie zamkniętą powierzchnię nazywamy powierzchnią Gaussa.
Rozpatrzmy zamkniętą powierzchnię obejmującą dwa ładunki \( Q_{1} \) i \( Q_{2} \). Całkowity strumień (liczba linii sił) przechodzący przez powierzchnię otaczającą ładunki \( Q_{1} \) i \( Q_{2} \) jest równy
gdzie pole \( {\bf E}_1 \) jest wytwarzane przez \( Q_{1} \), a pole \( {\bf E}_2 \) przez \( Q_{2} \). Kółko na znaku całki oznacza, że powierzchnia całkowania jest zamknięta. Korzystając z otrzymanego wcześniej wyniku ( 5 ) mamy
Całkowity strumień pola elektrycznego przez zamkniętą powierzchnię jest więc równy całkowitemu ładunkowi otoczonemu przez tę powierzchnię podzielonemu przez \( \varepsilon_{0} \). Analogiczne rozumowanie można przeprowadzić dla dowolnej liczby ładunków wewnątrz dowolnej zamkniętej powierzchni. Otrzymujemy więc ogólny związek znany jako prawo Gaussa
Prawo 1: Prawo Gaussa
Strumień wychodzący z naładowanego ciała jest równy wypadkowemu ładunkowi tego ciała podzielonemu przez \( \varepsilon_{0} \). Jeżeli wypadkowy ładunek ciała jest ujemny to strumień pola elektrycznego, tak jak i linie pola, wpływa do ciała. Natomiast gdy ładunek wypadkowy wewnątrz zamkniętej powierzchni jest równy zeru to całkowity strumień też jest równy zeru; tyle samo linii pola wpływa jak i wypływa przez powierzchnię Gaussa. Podobnie jest w sytuacji gdy ładunki znajdują się na zewnątrz zamkniętej powierzchni. Te sytuacje są pokazane na Rys. 4.
Całkowity strumień przez powierzchnię "1" jest dodatni, strumień przez powierzchnię "2" jest ujemny, a strumień przez powierzchnię "3" jest równy zeru.
Teraz można przejść do zastosowania prawa Gaussa do obliczania natężenia pola \( {\bf E} \) dla różnych naładowanych ciał.
Zastosowania prawa Gaussa możesz znaleźć w modułach:
- Zastosowanie prawa Gaussa: Izolowany przewodnik
- Zastosowanie prawa Gaussa: Jednorodnie naładowana kula
- Zastosowanie prawa Gaussa: Jednorodnie naładowana sfera
- Zastosowanie prawa Gaussa: Liniowy rozkład ładunku
- Zastosowanie prawa Gaussa: Powierzchnia przewodnika
- Zastosowanie prawa Gaussa: Płaskie rozkłady ładunków